"Tamelijk anarchistisch, ik maak geen aanspraak op een perfecte, rationele fotografische handeling. Ik werk veel in improvisatie, tussen geconstrueerd en willekeurig. Ik vertrouw op mijn intuïtie, mijn wil en mijn plezier om te maken, en vaak ook op mijn dromen, waaruit veel van mijn foto's voortkomen.
Paul von Borax begon lang geleden met fotografie en wat slechts als hobby bedoeld was, is geleidelijk aan een passie geworden. Hij is autodidact, experimenteert graag en doet gaandeweg prachtige ontdekkingen en ontmoetingen die hem aanzetten tot het vormgeven van licht, instellingen, sferen... tot kijken en laten zien. Hij laat zich graag verrassen en laat zich leiden door het moment en de bijzonderheid van elke sessie. Zijn inspiratiebronnen zijn veelvuldig, schilderijen, situaties, ontmoetingen...
In 2005 probeerde hij polaroid fotografie en gebruikte veel verschillende materialen, films en processen. Gekookt, bevlekt, verlaten, bekrast, verfrommeld, zijn enige doel is een sfeer te creëren die alleen polaroids kunnen uitdrukken. Er kwam een boek uit voort: Les fumeuses.
Daarna volgden andere avonturen. Van ouderwetse processen tot foto's van moeders die hun kinderen de borst geven, eclecticisme is aan de orde van de dag. Zijn fotografisch werk is authentiek. Ongeacht het medium blijft zijn filosofie hetzelfde: alles voor de opname en het schrijven van het licht.
Vier series, waarin vrouwelijke onderwerpen centraal staan, worden gepresenteerd in de Universiteitsbibliotheek:
- Rokende vrouwen
- De zogende moeders
- De witte wilden
- De badgasten